kilonewton
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een kilonewton (kN) is een eenheid van kracht in het Internationale Stelsel van Eenheden (SI), gelijk aan 1000 newton (N).
Omschrijving
In de bouwsector wordt de kilonewton veelvuldig gebruikt om de krachten te meten die werken op constructies en bouwmaterialen. Het is een essentiële eenheid voor het beoordelen van de belastingcapaciteit en draagkracht van constructieonderdelen zoals funderingen, balken en kolommen. Door krachten in kilonewton uit te drukken, kunnen bouwkundigen de structurele veiligheid en integriteit van een bouwwerk berekenen en controleren volgens de geldende normen en voorschriften, zoals vastgelegd in Eurocodes.
Toepassingen in de bouw
Kilonewton per vierkante meter (kN/m²) wordt in de bouw gebruikt om oppervlaktebelasting aan te geven, bijvoorbeeld de permanente en variabele belastingen op vloeren en daken. Permanente belastingen omvatten het gewicht van de constructie zelf, terwijl variabele belastingen kunnen bestaan uit personen, materialen, sneeuw, wind en water. De draagkracht van bouwmaterialen en constructie-elementen, zoals schroefstempels, wordt vaak gespecificeerd in kilonewton.
Omrekening naar andere eenheden
Hoewel kilonewton een krachteenheid is, wordt in de praktijk vaak een relatie gelegd met massa, met name kilogram of ton. Ongeveer 1 kilonewton komt overeen met de kracht die op een massa van circa 102 kilogram werkt onder standaard zwaartekracht. Dit betekent dat 10 kN ruwweg overeenkomt met 1 ton. Voor nauwkeurige berekeningen is het echter cruciaal om met de juiste krachteenheid (kN) te werken.
Vergelijkbare termen
Newton
Gebruikte bronnen: