Kernsplijting
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Kernsplijting is een proces waarbij een zware atoomkern zich splitst in twee of meer lichtere kernen, waarbij energie vrijkomt.
Omschrijving
Kernsplijting is een natuurkundig proces dat wordt toegepast om energie op te wekken, bijvoorbeeld in kerncentrales. Bij dit proces wordt de kern van een atoom, vaak uranium of plutonium, gespleten door deze te bombarderen met neutronen. Hierbij komen nieuwe neutronen en een aanzienlijke hoeveelheid energie vrij in de vorm van warmte en straling. Deze warmte wordt in een kerncentrale gebruikt om water om te zetten in stoom, die vervolgens een turbine aandrijft om elektriciteit op te wekken.
Toepassing in kerncentrales
In een kerncentrale wordt kernsplijting gecontroleerd in een kernreactor. Om de kettingreactie in stand te houden en te regelen, worden vaak neutronenmoderatoren gebruikt. Deze vertragen de neutronen zodat ze effectiever kunnen worden ingevangen door de splijtbare atoomkernen. De energie die vrijkomt bij de splijting wordt omgezet in warmte, die via een stoomturbine en generator leidt tot de productie van elektriciteit. Kernenergie uit kernsplijting produceert nauwelijks CO2 bij de energieopwekking.
Vergelijkbare termen
Kernfusie
Gebruikte bronnen: