Kernsplijting
Definitie
Kernsplijting is een nucleair proces waarbij een zware atoomkern, zoals uranium of plutonium, wordt gesplitst in twee of meer lichtere kernen, waarbij energie vrijkomt.
Omschrijving
Kernsplijting is een fundamenteel proces in kernenergiecentrales en nucleaire technologieën. Het proces begint wanneer een neutron een zware atoomkern, zoals uranium-235 of plutonium-239, raakt, waardoor de kern instabiel wordt en splijt in twee kleinere kernen, samen met enkele neutronen en een grote hoeveelheid energie in de vorm van warmte. Deze vrijgekomen neutronen kunnen vervolgens andere kernen raken, wat een kettingreactie veroorzaakt.De energie die vrijkomt bij kernsplijting wordt gebruikt om stoom te genereren, die vervolgens turbines aandrijft om elektriciteit op te wekken. Dit proces is zeer efficiënt en kan grote hoeveelheden energie produceren met relatief weinig brandstof. Echter, kernsplijting brengt ook uitdagingen met zich mee, zoals het beheer van radioactief afval en het risico op ongecontroleerde kettingreacties, zoals bij kernrampen.Kernsplijting wordt niet alleen toegepast in energiecentrales, maar ook in onderzoeksreactoren en nucleaire voortstuwingssystemen voor schepen en onderzeeërs. Het proces vereist strikte veiligheidsmaatregelen en regelgeving om risico's te minimaliseren.
Vergelijkbare termen
Kernfusie