Kabel
Definitie
Een kabel is een elektrische geleider of bundel van geleiders, omhuld door een isolerende mantel, die wordt gebruikt voor het transporteren van elektriciteit of data.
Omschrijving
Een kabel bestaat uit één of meer geleiders, meestal gemaakt van koper of aluminium, die zijn omgeven door isolatiematerialen zoals PVC, rubber of XLPE (cross-linked polyethylene). De isolatie beschermt tegen elektrische lekstromen en mechanische beschadigingen. Kabels worden ingezet in diverse toepassingen, zoals elektrische installaties in gebouwen, ondergrondse netwerken en industriële machines.Er zijn verschillende soorten kabels, zoals stroomkabels, datakabels en coaxkabels, elk ontworpen voor specifieke doeleinden. Stroomkabels worden gebruikt voor het transporteren van elektriciteit, terwijl datakabels zoals ethernetkabels zijn bedoeld voor communicatienetwerken. Coaxkabels worden vaak gebruikt voor televisie- en internetsignalen.Onderhoud van kabels is essentieel om storingen en veiligheidsrisico's te voorkomen. Regelmatige inspecties op slijtage, beschadigingen of oververhitting zijn belangrijk. Duurzaamheidsaspecten spelen een rol bij de keuze van materialen, waarbij milieuvriendelijke isolatiematerialen steeds vaker worden toegepast.Problemen met kabels kunnen ontstaan door veroudering, overbelasting of externe factoren zoals vocht of mechanische schade. Een bekend voorbeeld van kabelproblemen is het falen van ondergrondse kabels door corrosie of grondverzakkingen.
Vergelijkbare termen
Leiding