Installatieleiding
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een installatieleiding is een onderdeel van een leidingenstelsel dat dient voor het verplaatsen van stoffen in een gebouw of installatie.
Omschrijving
Installatieleidingen zijn essentieel voor diverse voorzieningen in gebouwen, zoals voor het transport van drinkwater, warmtapwater, verwarming, en gas. Afhankelijk van de toepassing en de vereisten van de installatie worden verschillende materialen gebruikt, zoals kunststof of metaal (bijvoorbeeld roestvast staal). Leidingen voor drinkwaterinstallaties moeten zo worden aangelegd dat stilstand van water wordt voorkomen en verversing is gewaarborgd. Ze moeten ook beschermd zijn tegen bevriezing, overmatige verwarming en beschadiging.
Toepassingsgebieden en materialen
Installatieleidingen worden toegepast in diverse installaties binnen de bouw, waaronder woninginstallaties voor water en verwarming. Materialen die gebruikt kunnen worden voor leidingsystemen zijn onder andere staal (al dan niet gecoat of verzinkt), roestvast staal (zoals RVS304/316 of Duplex/Super Duplex), en diverse kunststoffen zoals PVC, PP, HDPE of PVDF. De materiaalkeuze hangt af van de specifieke eisen van de installatie en het te transporteren medium.
Regelgeving en veiligheid
Voor drukapparatuur, waaronder installatieleidingen met een toelaatbare druk van meer dan 0,5 bar, geldt de Europese PED-richtlijn (Pressure Equipment Directive). Deze richtlijn stelt veiligheidseisen aan ontwerp, fabricage en conformiteitsbeoordeling, en vereist een CE-markering op de apparatuur. Voor leidingwaterinstallaties in Nederland zijn er specifieke voorschriften vastgelegd in onder andere NEN 1006, met betrekking tot materialen, installatie en het voorkomen van terugstroming en stilstand van water. Ook de afstand tot andere leidingen zoals gas en elektriciteit is gereguleerd.
Vergelijkbare termen
Loodgieterswerk
Gebruikte bronnen: