Inklemming
Definitie
Inklemming is een verbindingsmethode waarbij een constructie-element stevig wordt gefixeerd zodat het geen rotatie of verschuiving kan ondergaan.
Omschrijving
In bouwkundige en mechanische toepassingen verwijst inklemming naar de manier waarop een balk, plaat of ander element wordt vastgezet, zodat het zowel horizontale als verticale krachten kan weerstaan. Deze methode wordt vaak gebruikt in draagconstructies, zoals bij vloeren of gevels. Inklemming zorgt voor stabiliteit en voorkomt beweging van het gefixeerde element, wat cruciaal is in ontwerpen die afhankelijk zijn van starheid.
Vergelijkbare termen
Starre verbinding