Ingang
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een ingang is de plaats waar personen een gebouw kunnen betreden, oftewel de toegang tot het interieur van een bouwwerk.
Omschrijving
De ingang is een essentieel onderdeel van een gebouw, zowel qua functionaliteit als esthetiek. Toegankelijkheid is hierbij belangrijk en moet voldoen aan geldende regelgeving, bijvoorbeeld voor rolstoelgebruikers. Dit wordt gerealiseerd door elementen zoals deuren, eventueel trappen of hellingen en luifels voor beschutting. Ook de keuze van materialen draagt bij aan de uitstraling en functionaliteit, variërend van hout en metaal tot glas en beton. Extra voorzieningen zoals verlichting, een belsysteem of bewakingscamera's kunnen de veiligheid en het gebruiksgemak verhogen.
Bouwkundige context
In de bouwkunde wordt de term 'ingang' gebruikt om de toegang tot een gebouw aan te duiden. Op bouwtekeningen wordt hiervoor een specifiek symbool gebruikt. Een portaal kan een direct aan de ingang grenzende ruimte zijn, die leidt naar de binnenkant van het gebouw, ook wel voorportaal of vestibule genoemd. Historisch gezien, bijvoorbeeld in de Romeinse bouwkunst, kon een gang genaamd 'fauces' van de ingang naar het atrium lopen. Ook bij specifieke gebouwtypen, zoals de koepelvormige Zoeloe-woning (indlu), wordt de ingang benoemd, waarbij de lage ingang oorspronkelijk diende ter bescherming.
Gerelateerde bouwelementen
Een kozijn vormt een raamwerk voor een ingang of lichtopening, waaraan bijvoorbeeld een deur wordt bevestigd. Een fronton kan dienen als bekroning van een gevel, venster of ingang, vaak in een driehoeks- of segmentvorm. Bij grotere gebouwen of monumenten kan een esplanade, een groot voorplein, zich vóór de ingang bevinden.
Vergelijkbare termen
Entree |
Toegang |
Deur
Gebruikte bronnen: