Infraroodstraling
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Infraroodstraling is niet-zichtbare elektromagnetische straling met golflengten langer dan zichtbaar rood licht en korter dan microgolven.
Omschrijving
Infraroodstraling, ook wel warmtestraling genoemd, is een onderdeel van licht dat we niet met het oog kunnen zien, maar wel als warmte kunnen voelen. Wanneer deze straling materie raakt, worden de moleculen in beweging gebracht, wat wrijving en daardoor warmte veroorzaakt. De zon is een bekende bron van infraroodstraling. In de bouw wordt infraroodverwarming toegepast om objecten en personen direct te verwarmen in plaats van de lucht. Dit kan bijdragen aan energie-efficiëntie, een snelle opwarming en een stillere werking zonder luchtverplaatsing.
Soorten infraroodstraling
Binnen het infraroodspectrum worden verschillende soorten straling onderscheiden op basis van golflengte:
* IR-A (korte golf infrarood) heeft golflengtes tussen circa 780 nm en 1.400 nm. Deze straling dringt diep door in de huid.
* IR-B (midden golf infrarood) heeft golflengtes tussen circa 1.400 nm en 3.000 nm en dringt door tot in de bovenste lederhuid.
* IR-C (lange golf infrarood) heeft golflengtes tussen circa 3.000 nm en 1.000.000 nm en dringt alleen door tot in de opperhuid. Deze soort wordt vaak gebruikt voor verwarmingspanelen in woningen en kantoren.
Toepassingen in de bouw
Infraroodverwarming wordt in de bouwsector gebruikt voor diverse doeleinden. Het kan dienen als hoofdverwarming in goed geïsoleerde gebouwen of als bijverwarming in specifieke zones zoals een werkplek op zolder. Infraroodstralers worden ook ingezet voor het verwarmen van bouwketen of buitenruimtes zoals terrassen. De directe warmteoverdracht naar objecten en personen maakt het een efficiënte optie, met name in open of tochtige ruimtes. Het gebruik van infraroodverwarming kan bijdragen aan lagere energiekosten en een gezonder binnenklimaat doordat er minder luchtcirculatie is.
Gebruikte bronnen: