Ijzeroxide
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Ijzeroxide is een chemische verbinding van ijzer en zuurstof die in verschillende vormen voorkomt, zoals ijzer(II)oxide (FeO), ijzer(III)oxide (Fe₂O₃) en ijzer(II,III)oxide (Fe₃O₄).
Omschrijving
Ijzeroxide ontstaat door oxidatie van ijzer of ijzerlegeringen, zoals staal, waarbij ijzer reageert met zuurstof. Water of vocht is hierbij essentieel om het proces (snel) te laten verlopen door elektronuitwisseling mogelijk te maken. De bekendste vorm van ijzeroxide is roest, dat voornamelijk bestaat uit gehydrateerd ijzer(III)oxide. Roest heeft een bruinrode tot oranje kleur en vormt een korrelige, niet-afsluitende oxidelaag op het ijzer, waardoor verdere aantasting mogelijk blijft. Dit corrosieve karakter kan constructies verzwakken, wat in de bouw preventieve maatregelen zoals coatings en verfsystemen noodzakelijk maakt om blootstelling aan vocht en zuurstof te minimaliseren.
Toepassingen in de bouw
Naast de vorming van roest, die ongewenst is in constructies, worden ijzeroxiden ook bewust toegepast in de bouw. Ze worden gebruikt als pigmenten om bouwmaterialen zoals beton, cementgebonden materialen, straatstenen en dakpannen te kleuren. Afhankelijk van het type ijzeroxide (geel ijzeroxide E172(iii), zwart ijzeroxide E172(i), rood ijzeroxide E172(ii)) kunnen verschillende kleuren worden verkregen. Cortenstaal, een legering met onder andere ijzeroxide, vormt een beschermende roestkleurige oxidelaag die verdere corrosie vertraagt en esthetisch wordt toegepast in architectuur en civiele techniek.
Vergelijkbare termen
Roest
Gebruikte bronnen: