Identificatieteken
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een identificatieteken in de bouw is een unieke markering of code die wordt gebruikt om een bouwwerk, bouwdeel of product te identificeren en te registreren, vaak ten behoeve van wetgeving, kwaliteitscontrole of beheer.
Omschrijving
In de bouw worden identificatietekens gebruikt om de herkenbaarheid en traceerbaarheid van diverse elementen te waarborgen. Dit kan variëren van een unieke code voor een volledig bouwwerk in een registratiesysteem tot markeringen op individuele bouwproducten of -onderdelen. Deze tekens spelen een rol bij onder meer het voldoen aan wet- en regelgeving, zoals de CE-markering voor bouwproducten, en bij kwaliteitsborgingstrajecten. Ze maken het mogelijk om de oorsprong, eigenschappen en toepassing van bouwmaterialen en -delen vast te leggen en te controleren. Identificatietekens kunnen verschillende vormen aannemen, zoals nummercodes, symbolen of combinaties hiervan, en zijn essentieel voor een gestructureerd beheer en onderhoud van vastgoed.
Toepassingen en Voorbeelden
Identificatietekens komen in diverse bouwgerelateerde contexten voor. Zo worden unieke identificatiecodes gebruikt voor bouwwerken en bouwdelen in basisregistraties en beheersystemen., Op het niveau van bouwproducten is de CE-markering een bekend voorbeeld van een identificatieteken dat aangeeft dat een product voldoet aan Europese normen. Ook op specifieke producten zoals kleding of flessen kunnen identificatietekens van de fabrikant worden gevonden., Bij het beheren van vastgoedportefeuilles en het uitvoeren van inspecties helpen identificatietekens bij het koppelen van informatie aan specifieke beheerobjecten, elementen en bouwdelen., Daarnaast kunnen identificatietekens, zoals in het geval van de NL-SfB codering, gebruikt worden voor het sorteren en categoriseren van bouwelementen ten behoeve van bijvoorbeeld kostenberekeningen of conditiemetingen, hoewel oorspronkelijk bedoeld voor identificatie.
Vergelijkbare termen
Keurmerk
Gebruikte bronnen: