Iso
Definitie
Iso is een veelgebruikte afkorting voor isolatiemateriaal, specifiek voor thermische en akoestische isolatie in de bouw.
Omschrijving
Iso verwijst naar een breed scala aan isolatiematerialen die worden gebruikt om warmteverlies te beperken, geluidsoverdracht te verminderen en energie-efficiëntie te verbeteren in gebouwen. Deze materialen zijn verkrijgbaar in verschillende vormen, zoals platen, rollen, dekens en losse vulstoffen. Veelgebruikte materialen zijn glaswol, steenwol, PIR (polyisocyanuraat), EPS (geëxpandeerd polystyreen) en XPS (geëxtrudeerd polystyreen).Eigenschappen en kenmerken van iso-materialen zijn onder meer hun thermische geleidbaarheid (lambda-waarde), brandwerendheid, vochtbestendigheid en milieuvriendelijkheid. Ze worden toegepast in muren, daken, vloeren en gevels, zowel in nieuwbouw als renovatieprojecten.Onderhoud van iso-materialen is over het algemeen minimaal, maar het is belangrijk om vochtproblemen en beschadigingen te voorkomen, omdat deze de isolerende werking kunnen verminderen. Duurzaamheidsaspecten spelen een steeds grotere rol, waarbij recyclebare en biologisch afbreekbare isolatiematerialen in opkomst zijn.Problemen en uitdagingen bij het gebruik van iso-materialen zijn onder meer de juiste keuze van materiaal voor specifieke toepassingen, het voorkomen van koudebruggen en het waarborgen van een goede ventilatie om condensatie te voorkomen.Voorbeelden van toepassingen zijn het isoleren van spouwmuren met glaswol, het aanbrengen van PIR-platen onder daken en het gebruik van EPS-platen voor vloerisolatie.
Vergelijkbare termen
Isolatiemateriaal