Hoogte


Definitie

De hoogte in de architectuur is de verticale afstand van een punt op een gebouw tot aan het referentievlak of de begane grond.

Omschrijving

In de architectuur is de hoogte een cruciale maat voor het ontwerpen van gebouwen. Het bepaalt onder andere de verhoudingen, schaal en esthetiek van een constructie. De hoogte kan worden gemeten vanaf verschillende referentiepunten, zoals het laagste punt van de fundering, de begane grond of het straatniveau. Bij het ontwerpen wordt rekening gehouden met de hoogte om te voldoen aan stedenbouwkundige voorschriften, functionele eisen en esthetische principes. De hoogte van een gebouw kan variëren op basis van de functie, het gebruik en de omgevingsfactoren.

Vergelijkbare termen

Niveau