Hoogrelief
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een hoogreliëf (ook wel 'hautreliëf') is een beeldhouwkundige afbeelding waarbij de voorstelling sterk uit de achtergrond naar voren komt, vaak meer dan de helft van het volume van de figuren.
Omschrijving
Hoogreliëf is een vorm van driedimensionale kunst die niet volledig vrijstaand is, maar zich verheft boven een achtergrondvlak. Het onderscheidt zich van bas-reliëf (laagreliëf) door de mate van uitstek. Bij hoogreliëf kunnen delen van de voorstelling zelfs bijna losstaand lijken. Deze techniek wordt toegepast in diverse materialen zoals steen, hout, keramiek of metaal en is door de eeuwen heen gebruikt in architectuur en kunst om verhalende scènes of figuren uit te beelden, zoals te zien is bij historische monumenten en decoratieve elementen.
Toepassing en voorbeelden
Hoogreliëf wordt vaak toegepast in monumentale architectuur en decoratieve kunst, zoals op gevels, zuilen en gedenktekens. Het is ontworpen om vanuit verschillende hoeken goed zichtbaar te zijn en wordt gebruikt om visuele impact toe te voegen en details te benadrukken. Historische voorbeelden zijn te vinden in de klassieke en barokke architectuur, waar mythologische en historische scènes werden uitgebeeld. Een bekend voorbeeld is het Pergamonaltaar. Ook in modernere toepassingen, zoals gevelstenen en kunstwerken in gebiedsontwikkelingen, wordt hoogreliëf nog steeds gebruikt.
Verschil met bas-reliëf
Het belangrijkste verschil tussen hoogreliëf en bas-reliëf is de diepte van het beeld. Bij hoogreliëf steekt de afbeelding relatief veel uit, soms meer dan de helft van het volume van de elementen, waardoor een sterker driedimensionaal effect ontstaat. Bij bas-reliëf is het hoogteverschil met de achtergrond geringer.
Vergelijkbare termen
Bas-reliëf
Gebruikte bronnen: