Hoogovenslakken
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Hoogovenslakken zijn een bijproduct dat ontstaat tijdens de productie van ruwijzer in een hoogovenproces. Het bestaat voornamelijk uit vloeibare oxiden en bevat onder andere siliciumoxide, calciumoxide, magnesiumoxide en aluminiumoxide.
Omschrijving
In de hoogoven smelt een mengsel van ijzererts, kooks (gezuiverde steenkool) en een toeslagmateriaal zoals kalksteen. Bij de hoge temperaturen reageren deze stoffen, waarbij ruwijzer ontstaat dat naar de bodem zakt. De lichtere, niet-metallische stoffen, bestaande uit de onzuiverheden uit het erts en de toeslagmaterialen, vormen een vloeibare laag bovenop het ruwijzer; dit is de hoogovenslak. Afhankelijk van de manier van afkoelen ontstaan verschillende soorten hoogovenslakken. Snelle afkoeling met water, granuleren genoemd, resulteert in gegranuleerde hoogovenslak, een korrelig, glasachtig materiaal met latent hydraulische eigenschappen. Langzame afkoeling aan de lucht levert hoogovenstukslak op.
Toepassingen en eigenschappen
Gegranuleerde hoogovenslak wordt hoofdzakelijk gebruikt als toeslagstof in de cementindustrie ter vervanging van Portlandcementklinker. Dit resulteert in hoogovencement, dat gunstige eigenschappen heeft zoals een lagere CO2-voetafdruk en een hogere duurzaamheid van beton, met name in agressieve milieus zoals een zeemilieu. De latent hydraulische eigenschappen van gegranuleerde hoogovenslak betekenen dat het in combinatie met een activator, zoals Portlandcementklinker of kalk, hydraulisch actief wordt en bijdraagt aan de sterkteontwikkeling en verkitting van beton. Naast het gebruik in cement en beton, kunnen hoogovenslakken ook worden toegepast als meststof (in de vorm van thomasslakkenmeel) vanwege de aanwezige kalk, ijzer en fosfor, en worden toepassingen in de wegenbouw en als straalgrit genoemd.
Gebruikte bronnen: