Heptagon
Definitie
Een heptagon is een geometrische vorm die bestaat uit zeven zijden en hoeken. In de architectuur wordt een heptagon vaak gebruikt als basisvorm voor bijvoorbeeld zevenhoekige torens of koepels.
Omschrijving
Een heptagon is een veelhoek met zeven hoeken en zijden. In architectonische ontwerpen wordt het heptagon vaak gebruikt vanwege de symmetrie en esthetiek die het kan bieden aan een gebouw. Bijvoorbeeld, koepels of torens kunnen een heptagonale basis hebben om een unieke uitstraling te creëren. In de praktijk kan het construeren van een heptagon uitdagend zijn vanwege de precisie die nodig is om de juiste verhoudingen te behouden.