Halsgevel

---

Definitie

Een halsgevel is een gevel waarvan het middendeel hoger is opgetrokken tot een rechthoekige top of hals, geflankeerd door gebeeldhouwde klauwstukken en bekroond met een fronton.

Omschrijving

De halsgevel is een typisch voorbeeld van Nederlandse barokarchitectuur, populair in de 17e en 18e eeuw. Het ontwerp is kenmerkend voor grachtenpanden in steden zoals Amsterdam. Het middendeel van de gevel, de zogenaamde hals, is vaak rijk gedecoreerd en fungeert als esthetische bekroning van de gevel. Klauwstukken aan weerszijden dragen bij aan de sierlijke uitstraling en geven de gevel zijn karakteristieke silhouet.De halsgevel combineert de decoratieve elementen van de trapgevel en klokgevel, maar biedt een meer gestructureerd en symmetrisch uiterlijk. Het fronton bovenop de hals dient niet alleen als versiering maar markeert vaak de overgang tussen gevel en dak. Dit type gevel benadrukt de status en welvaart van de eigenaar.

Vergelijkbare termen

Trapgevel