Habitatvernietiging
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Habitatvernietiging is het proces waarbij natuurlijke leefgebieden van organismen worden aangetast of verdwijnen, wat een belangrijke oorzaak is van biodiversiteitsverlies.
Omschrijving
Habitatvernietiging houdt in dat ecosystemen, zoals bossen, wetlands en graslanden, worden vernietigd of opgedeeld in kleinere fragmenten. Dit leidt tot het verlies van essentiële hulpbronnen zoals voedsel, onderdak en broedplaatsen voor planten en dieren. Menselijke activiteiten zoals landbouw, infrastructuurontwikkeling, bosbouw en stadsuitbreiding zijn belangrijke oorzaken van dit proces.
Oorzaken en gevolgen
Habitatvernietiging wordt voornamelijk veroorzaakt door menselijk handelen. Voorbeelden hiervan zijn ontbossing, vaak voor de aanleg van landbouwgrond (zoals voor veeteelt en de productie van soja en palmolie) of voor houtkap ten behoeve van de houtverwerkende industrie. Ook mijnbouw, overbevolking, verstedelijking en de aanleg van infrastructuur dragen bij aan habitatverlies. Dit proces leidt tot een afname van het aantal soorten (biodiversiteitsverlies), omdat planten en dieren hun leefgebied en bestaansmiddelen verliezen. Habitatvernietiging kan ook endemisme veroorzaken, waarbij soorten beperkt worden tot geïsoleerde habitats. Naast het directe verlies van leefgebied, kunnen ook factoren zoals vervuiling (bodem- en watervervuiling), klimaatverandering en overexploitatie van soorten bijdragen aan de achteruitgang van habitats en soorten.
Vergelijkbare termen
Biodiversiteitsverlies
Gebruikte bronnen: