Grondpermeabiliteit
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Grondpermeabiliteit, ook wel doorlatendheid genoemd, is het vermogen van de grond om vloeistoffen, zoals water, door te laten.
Omschrijving
De doorlatendheid is een maat voor het gemak waarmee water door een poreus medium kan stromen. In formules wordt de doorlatendheid vaak weergegeven met de letter K, en staat daarom ook informeel bekend als de K-waarde van het materiaal. Volgens de wet van Darcy bepaalt de doorlatendheid samen met het verhang van de grondwaterstijghoogten de stroomsnelheid door het materiaal. De doorlatendheid heeft een directe relatie met de permeabiliteit. Bij het bepalen van de doorlatendheid van een materiaal is het belangrijk rekening te houden met het representatieve monstervolume. Dit geeft aan op welke schaal een type materiaal bekeken moet worden om een representatieve waarde voor de doorlatendheid te krijgen.
Factoren die permeabiliteit beïnvloeden
De doorlatendheid is afhankelijk van verschillende factoren, waaronder de gemiddelde korrelgrootte van het bodemmateriaal, de hoeveelheid fijne deeltjes (lutum en silt), de homogeniteit van het materiaal en de vorm van de bodemdeeltjes. Over het algemeen geldt dat hoe groter de korreldiameter en hoe grover het materiaal, hoe groter de doorlatendheid.
Belang in de bouw
In het algemeen wordt in grondwerk en wegenbouw gebruik gemaakt van de Darcy-doorlatendheid k in mm/s, cm/s of m/s. De grondpermeabiliteit is een belangrijke factor die van invloed kan zijn op de grondwaterhuishouding en potentieel kan leiden tot verstoringen door bouwactiviteiten.
Vergelijkbare termen
Waterdoorlatendheid
Gebruikte bronnen: