Grondgebruik
Definitie
Grondgebruik verwijst naar de bestemming en het gebruik van een stuk grond, zoals vastgelegd in ruimtelijke plannen en vergunningen, waarbij rekening wordt gehouden met functies zoals wonen, werken, recreatie of natuur.
Omschrijving
Grondgebruik is een centraal concept in de ruimtelijke ordening en bepaalt hoe een stuk grond mag worden benut. Het wordt gereguleerd via bestemmingsplannen, die zijn opgesteld door gemeenten en vastgelegd in de Wet ruimtelijke ordening (Wro). Deze plannen specificeren welke activiteiten zijn toegestaan, zoals woningbouw, industrie, landbouw of natuurbehoud.
Eigenschappen en kenmerken
- Grondgebruik is gebonden aan juridische kaders en regelgeving.- Het kan worden gewijzigd via een omgevingsvergunning of herziening van het bestemmingsplan.
Materialen en bouwmethoden
- Niet direct van toepassing, maar grondgebruik beïnvloedt wel de keuze van bouwmaterialen en methoden, afhankelijk van de bestemming (bijv. woningbouw versus industrie).
Toepassingen en praktijkvoorbeelden
- In stedelijke gebieden wordt grond vaak bestemd voor woningbouw of commerciële doeleinden.- In landelijke gebieden kan grond worden gebruikt voor landbouw of natuurontwikkeling.
Onderhoud en duurzaamheidsaspecten
- Duurzaam grondgebruik is gericht op het minimaliseren van milieueffecten en het behoud van natuurlijke hulpbronnen.- Herbestemming van grond (bijv. van industrie naar wonen) vereist vaak bodemsanering.
Problemen en uitdagingen
- Conflicten tussen verschillende belangen (bijv. woningbouw versus natuurbehoud).- Trage procedures bij wijziging van bestemmingsplannen.
Voorbeelden of casestudies
- Herbestemming van voormalige industrieterreinen tot woonwijken, zoals in de Rotterdamse Kop van Zuid.- Natuurontwikkeling in landelijke gebieden via programma’s zoals het Nationaal Natuur Netwerk.
Vergelijkbare termen
Bestemmingsplan