Geluidsisolatieklasse
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een classificatie die de mate aangeeft waarin een bouwelement geluid tegenhoudt, ter beoordeling van de akoestische prestaties.
Omschrijving
Geluidsisolatieklassen worden gebruikt binnen de bouw om de akoestische kwaliteit van constructies en materialen te kwantificeren. Ze geven aan in hoeverre een bouwelement, zoals een wand, vloer of plafond, in staat is om de overdracht van geluid te beperken. Dit is van belang voor het comfort en de gezondheid van gebruikers van een gebouw, aangezien geluidshinder hierop een negatieve invloed kan hebben. De geluidsisolatie kan betrekking hebben op luchtgeluid (via de lucht verspreid) of contactgeluid (via de constructie verspreid).
Normen en Bouwbesluit
In Nederland stellen verschillende wetten, waaronder de Woningwet, Wet geluidhinder en het Bouwbesluit (onderdeel van de Woningwet), eisen aan geluidsisolatie in gebouwen. Het Bouwbesluit bevat nieuwbouweisen voor onder andere woningscheidende constructies en geluid van installaties. De bepalingsmethoden voor geluidwering van bouwdelen zijn vastgelegd in normen zoals NEN 5077, die wordt aangewezen in de regelgeving. Deze normen en het Bouwbesluit zijn essentieel voor het objectief vaststellen en beoordelen van de akoestische prestaties van gebouwen en bouwdelen.
Soorten geluidsisolatie
Geluidsisolatie kan worden onderverdeeld in luchtgeluidsisolatie en contactgeluidsisolatie. Luchtgeluid plant zich voort via de lucht en kan afkomstig zijn van bijvoorbeeld stemmen, muziek of verkeer. Contactgeluid plant zich voort via de bouwconstructie zelf, veroorzaakt door bijvoorbeeld voetstappen of installaties.
Vergelijkbare termen
Geluidsisolatie
Gebruikte bronnen: