Gelijktijdigheidsfactor
Definitie
De gelijktijdigheidsfactor in de bouwkunde verwijst naar de mate waarin verschillende apparaten, installaties of systemen op hetzelfde moment in een gebouw worden gebruikt. Het is een belangrijke factor bij het dimensioneren van installaties om een realistisch beeld te krijgen van de maximale belasting op bijvoorbeeld de elektrische installatie.
Omschrijving
De gelijktijdigheidsfactor wordt vaak gebruikt bij het ontwerpen van installaties zoals de elektriciteitsvoorziening in een gebouw. Door rekening te houden met het feit dat niet alle apparaten tegelijkertijd op vol vermogen gebruikt zullen worden, kan een installatie efficiënter gedimensioneerd worden. Hierdoor kan er bespaard worden op bijvoorbeeld de investeringskosten. Dit concept wordt toegepast bij verschillende installaties, zoals verwarming, verlichting, ventilatie, en sanitair.