Gebruiksbeperking
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een gebruiksbeperking is een publiekrechtelijke beperking op het gebruik van een onroerende zaak, opgelegd door een overheid in het algemeen belang, die wordt vastgelegd in een besluit.
Omschrijving
Gebruiksbeperkingen worden door administratieve overheden opgelegd op basis van sectorale regelgeving, bijvoorbeeld ten gevolge van bodemverontreiniging of om de brandveiligheid te waarborgen. Deze beperkingen kunnen inhouden dat bepaalde activiteiten niet zijn toegestaan of dat er maatregelen genomen moeten worden. Een gebruiksbeperking kan van toepassing zijn op een perceel, een gedeelte daarvan, of op een appartementsrecht. Ze worden geregistreerd in de openbare registers van het Kadaster, zodat ze voor iedereen kenbaar zijn. Bij de aan- of verkoop van onroerend goed is het belangrijk dat een koper op de hoogte is van eventuele gebruiksbeperkingen. De Omgevingswet speelt een rol bij de registratie van publiekrechtelijke beperkingen, waaronder gebruiksbeperkingen.
Voorbeelden van gebruiksbeperkingen
Voorbeelden van situaties waarin gebruiksbeperkingen kunnen worden opgelegd zijn onder meer: een beperking van het maximaal aantal personen dat in een gebouw aanwezig mag zijn, bijvoorbeeld bij monumenten waar aanpassingen voor brandveiligheid beperkt mogelijk zijn; beperkingen op graven of verbouwen bij percelen met bodemverontreiniging waar een leeflaag is aangebracht; of beperkingen voortvloeiend uit bestemmingsplannen of omgevingsplannen. Ook bij grote brandcompartimenten kunnen gebruiksbeperkingen worden opgelegd, gerelateerd aan de hoeveelheid brandbaar materiaal. Daarnaast kunnen er gebruiksbeperkingen gelden in verband met erfdienstbaarheden tot openbaar nut of andere wetten en overheidsmaatregelen zoals de Woningwet, Huisvestingswet of Monumentenwet.
Vergelijkbare termen
Bestemmingsplan
Gebruikte bronnen: