Fundament
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Het fundament, ook wel fundering genoemd, is het deel van een bouwwerk dat de permanente en variabele belastingen overdraagt naar de draagkrachtige ondergrond, om overmatige zakkingen of zettingsverschillen te voorkomen.
Omschrijving
De fundering is de basis van een gebouw en zorgt voor stabiliteit en duurzaamheid. Afhankelijk van de bodemgesteldheid en het gewicht van de constructie wordt een geschikt type fundering gekozen. Belangrijke factoren zijn de diepte, breedte en vorm van de fundering, evenals de weerstand tegen water en vorst. Problemen met de fundering kunnen leiden tot verzakkingen, scheurvorming en instabiliteit.
Soorten funderingen
Er worden grofweg twee hoofdtypen funderingen onderscheiden: fundering op staal en fundering op palen. Een fundering op staal wordt toegepast wanneer de bodem, vaak een zandlaag, voldoende draagkrachtig is en zich dicht onder het maaiveld bevindt (doorgaans 1 tot 2 meter diep). Hieronder vallen onder andere strokenfunderingen en plaatfunderingen. Een fundering op palen is noodzakelijk wanneer de draagkrachtige grondlagen dieper liggen, bijvoorbeeld bij slappe veen- of kleigronden. Hierbij worden palen in de grond geheid, geboord of geschroefd tot een vaste grondlaag is bereikt. Naast deze hoofdtypen bestaan er ook andere vormen zoals poerenfundering en gemengde funderingen.
Materialen en Bekisting
Funderingen worden veelal vervaardigd uit beton, al dan niet gewapend met staal om de trek-, buigsterkte en stijfheid te verhogen. Voor het storten van beton is bekisting nodig; dit is een tijdelijke mal die het beton in de juiste vorm houdt tijdens het hardingsproces. Bekisting kan gemaakt zijn van hout, metaal of polystyreen (piepschuim). Bij het aanleggen van een fundering kunnen ook materialen als grind, cement en wapeningsnetten nodig zijn.
Vergelijkbare termen
Fundering
Gebruikte bronnen: