Fracking
Definitie
Fracking, ook wel hydraulisch breken genoemd, is een techniek waarbij onder hoge druk vloeistoffen in gesteentelagen worden geïnjecteerd om scheuren te creëren, waardoor olie of gas vrijkomt.
Omschrijving
Fracking wordt voornamelijk gebruikt in de olie- en gasindustrie om moeilijk winbare voorraden uit diepe gesteentelagen te halen. De techniek omvat het boren van een put tot in de schalielaag, gevolgd door het injecteren van een mengsel van water, zand en chemicaliën onder hoge druk. Dit mengsel veroorzaakt scheuren in het gesteente, waardoor olie of gas naar de oppervlakte kan stromen.
Eigenschappen en kenmerken
- Vereist specifieke geologische omstandigheden, zoals schalielagen.- Hoge druk en grote hoeveelheden water zijn nodig.
Materialen en bouwmethoden
- Gebruikt boorinstallaties, hoogwaardige pompen en speciaal ontworpen vloeistofmengsels.
Toepassingen en praktijkvoorbeelden
- Veel gebruikt in de Verenigde Staten, bijvoorbeeld in de Marcellus- en Bakken-formaties.- Ook toegepast in Nederland voor onderzoek naar schaliegas.
Onderhoud en duurzaamheidsaspecten
- Risico’s op grondwaterverontreiniging en aardbevingen.- Vereist strikte regelgeving en monitoring.
Problemen en uitdagingen
- Milieueffecten, zoals waterverbruik en chemische lekkage.- Maatschappelijke weerstand vanwege mogelijke gezondheidsrisico’s.
Voorbeelden of casestudies
- Schaliegaswinning in Groningen (Nederland) is onderwerp van discussie vanwege aardbevingsrisico’s.
Vergelijkbare termen
Schaliegaswinning