Faïence
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Faïence is een type geglazuurd aardewerk dat na een eerste bakproces wordt bedekt met een ondoorzichtige witte tinglazuur en na eventuele beschildering opnieuw wordt gebakken.
Omschrijving
Faïence is een fijn, geglazuurd aardewerk dat zich onderscheidt door een glanzende, glasachtige toplaag. Het wordt geproduceerd door klei te bakken, een glazuurlaag aan te brengen en vervolgens opnieuw te bakken om het glazuur te fixeren. Historisch gezien werd een ondoorzichtige witte tinglazuur gebruikt om het te laten lijken op Chinees porselein. De naam is afgeleid van de stad Faenza in Italië, die bekend stond om de productie van dit type aardewerk, of van Fayence in Frankrijk. Een vergelijkbare techniek is majolica, waarbij echter vaak beide zijden van bijvoorbeeld een tegel worden bedekt met glazuur.
Toepassingen in de bouw
In de bouw wordt faïence voornamelijk gebruikt voor wandbekleding, met name in vochtige ruimtes zoals badkamers, keukens en toiletten, vanwege de waterbestendigheid en decoratieve mogelijkheden. Het materiaal is verkrijgbaar in diverse kleuren, patronen en formaten. Hoewel het historisch ook voor vloeren werd gebruikt, is faience vanwege de relatieve fragiliteit en gevoeligheid voor krassen minder geschikt als vloertegel in intensief gebruikte ruimtes in vergelijking met bijvoorbeeld volkeramische tegels. Het kan ook worden toegepast voor decoratieve elementen en in gebouwen met historische of artistieke waarde.
Eigenschappen
Faïence tegels zijn bedekt met een waterdichte glazuurlaag, wat ze geschikt maakt voor natte omgevingen. De geglazuurde toplaag biedt uitgebreide decoratieve mogelijkheden. Vergeleken met andere keramische materialen zoals volkeramische tegels of porcellanato, is faience over het algemeen poreuzer en minder bestand tegen slijtage en thermische schokken, waardoor het primair als wandtegel wordt ingezet. De glazuurlaag maakt het oppervlak echter wel gemakkelijk te onderhouden.
Vergelijkbare termen
Keramische tegels
Gebruikte bronnen: