Etching
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Etching is een proces waarbij door middel van een zuur of chemisch middel een oppervlak, zoals metaal of glas, plaatselijk wordt weggebeten of aangetast om een patroon of afbeelding te creëren.
Omschrijving
Bij etsen wordt een deel van het te bewerken oppervlak beschermd met een zuurbestendige laag. De onbedekte delen worden vervolgens blootgesteld aan een etsmiddel, meestal een zuur, dat het materiaal op die plaatsen aantast of oplost. Dit proces resulteert in een verdiept of gematteerd patroon op het oppervlak. De techniek wordt toegepast op diverse materialen zoals metaal (voor gravures, printplaten of siermotieven), glas (voor decoratie, markeringen of mattering) en in specifieke gevallen ook beton.
Toepassingen in de bouw
In de bouw wordt etsen onder andere toegepast voor het decoreren van glas, bijvoorbeeld in glas-in-lood ramen of voor het matteren van glasoppervlakken om privacy te creëren of als designelement. Op metalen oppervlakken kan etsen gebruikt worden voor het aanbrengen van nummeringen, tekens, logo's of decoratieve patronen op bijvoorbeeld gevelpanelen of interieurelementen. Bij beton kan door middel van vertragers, gevolgd door uitwassen, een geëtst effect worden bereikt waarbij de granulaten van het beton zichtbaar worden, wat esthetische doeleinden kan dienen.
Chemisch etsen van metaal
Chemisch etsen van metaal is een oppervlaktebehandeling waarbij een vloeibaar middel, vaak een zuur, een chemische reactie aangaat met het metaal en dit plaatselijk oplost. Dit proces kan worden beschouwd als een gecontroleerde vorm van corrosie. Het is een precieze techniek die gebruikt wordt voor het maken van diverse onderdelen en markeringen in sectoren zoals de bouw, machinebouw en elektronica.
Gebruikte bronnen: