Energieopslag in de bodem
Definitie
Energieopslag in de bodem is een methode waarbij thermische energie (warmte of koude) tijdelijk wordt opgeslagen in de ondergrond, om later te gebruiken voor verwarming of koeling van gebouwen.
Omschrijving
Energieopslag in de bodem maakt gebruik van de natuurlijke eigenschappen van de ondergrond, zoals de thermische geleidbaarheid en het waterhoudende vermogen van grondlagen. Er zijn verschillende technieken, zoals warmte-koudeopslag (WKO), waarbij water wordt gebruikt als medium om warmte of koude op te slaan in aquifers (waterhoudende lagen). Een ander voorbeeld is bodemenergiesystemen met gesloten lussen, waarbij vloeistof door buizen in de grond circuleert om warmte uit te wisselen.De toepassing van energieopslag in de bodem is vooral geschikt voor gebouwen met een hoge energiebehoefte, zoals kantoren, ziekenhuizen en woonwijken. Het systeem draagt bij aan duurzaamheid door het verminderen van fossiele brandstoffen en het benutten van hernieuwbare energiebronnen. Onderhoud is relatief beperkt, maar vereist regelmatige monitoring van de bodemtemperatuur en het systeem om efficiëntie te garanderen.Een veelvoorkomend probleem is de mogelijke verstoring van de bodemtemperatuur, wat gevolgen kan hebben voor de omgeving, zoals verzuring of veranderingen in de grondwaterkwaliteit. Daarom zijn strikte vergunningen en milieueffectrapportages vereist. Een bekend voorbeeld is de toepassing van WKO-systemen in de nieuwbouwwijk Leidsche Rijn in Utrecht, waar duizenden woningen worden verwarmd en gekoeld met behulp van bodemenergie.
Vergelijkbare termen
Warmte-koudeopslag