Eindkamer

Laatst bijgewerkt: 27-12-2025


Definitie

Een eindkamer, ook bekend als opkamer, is een vertrek dat enkele treden hoger ligt dan de naastgelegen kamers op dezelfde verdieping, vaak door de aanwezigheid van een onderliggende (halfverdiepte) kelder of souterrain.

Omschrijving

De verhoogde ligging van een eindkamer, of opkamer, had doorgaans een functionele reden. In boerderijen diende deze kamer vaak als 'waterkamer', een vluchtplek bij hoogwater, of als koele opslagruimte boven bijvoorbeeld een melkkelder, aangezien er nog geen koelkasten waren. In stedelijke herenhuizen kon de ruimte onder de opkamer worden gebruikt als werkruimte, keuken, of voor personeelsverblijven, terwijl de opkamer zelf dienstdeed als 'nette' kamer voor speciale gelegenheden of als slaapkamer. Karakteristiek voor een eindkamer zijn de vaak hoger geplaatste en kleinere ramen in de buitengevel. De opkomst van volledig ondergrondse kelders en moderne koelsystemen heeft de noodzaak voor de traditionele eindkamer sterk verminderd.

Gebruikte bronnen:

Bronnen:

Joostdevree