EPC
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De Energieprestatiecoëfficiënt (EPC) was een index die de energetische efficiëntie van nieuwbouw aangaf en werd bepaald door middel van berekeningen.
Omschrijving
De EPC-waarde gaf aan hoeveel energie er theoretisch nodig was voor verwarming, koeling, ventilatie en warm tapwater bij een bepaald gebruikersgedrag en een referentieklimaat. Hoe lager de EPC-waarde, hoe energiezuiniger het ontwerp van het gebouw was. De berekening van de EPC was sinds 1995 verplicht bij de aanvraag van een bouwvergunning in Nederland. De norm is in de loop der jaren strenger geworden; de eis voor woningen ging van 1,4 in 1996 naar 0,4 in 2015. Sinds 1 januari 2021 is de EPC-norm voor nieuwbouw in Nederland vervangen door de BENG-eisen (Bijna Energie Neutrale Gebouwen), die breder kijken naar energieverbruik, hernieuwbare energie en energiebehoefte. Hoewel de EPC officieel niet meer de norm is voor nieuwbouw, komt de term nog vaak voor, met name bij oudere woningen of ontwerpen van voor 2021.
Factoren die de EPC-waarde beïnvloedden, waren onder andere de isolatiegraad (dak, muren, vloeren, ramen), het type verwarmings- en koelsysteem, ventilatievoorzieningen en het gebruik van hernieuwbare energiebronnen zoals zonnepanelen of een warmtepomp. De berekening hield alleen rekening met het gebouwgebonden energieverbruik en niet met het energieverbruik van huishoudelijke apparaten. De EPC-berekening werd uitgevoerd volgens normen zoals NEN 7120.
Verschil met Energielabel en EPC Bouw (België)
Het energielabel is anders dan de EPC. Het energielabel geeft de energiezuinigheid van een bestaande woning weer bij verkoop of verhuur, terwijl de EPC (vóór de invoering van BENG) voor nieuwbouw werd gebruikt. In Vlaanderen, België, wordt voor nieuwbouw en ingrijpende energetische renovaties een Energieprestatiecertificaat Bouw (EPC Bouw) opgesteld als onderdeel van de EPB-aangifte (Energieprestatie en Binnenklimaat). Dit EPC Bouw geeft onder andere het E-peil weer, wat aangeeft hoe energiezuinig de eenheid is. Het EPC Bouw is in Vlaanderen doorgaans 10 jaar geldig, hoewel dit voor niet-residentiële gebouwen recentelijk is gewijzigd naar 5 jaar.
Historische Context van EPC-eisen in Nederland
De EPC-eisen voor woningen in Nederland zijn door de jaren heen aangescherpt als onderdeel van het klimaatbeleid. Begonnen met een eis van 1,4 in 1996, werd dit geleidelijk verlaagd naar 0,8 in 2006, 0,6 in 2011 en uiteindelijk 0,4 in 2015. De waarde 1,0 was vastgesteld als referentie voor de energetische prestatie van een gemiddelde woning uit 1990. Een lagere EPC-waarde duidde op een lager theoretisch energieverbruik in vergelijking met deze referentiewoning. De overgang naar BENG in 2021 markeert een nieuwe benadering voor het meten van energieprestatie in nieuwbouw, waarbij naast energiebehoefte ook specifiek gekeken wordt naar primair fossiel energiegebruik en het aandeel hernieuwbare energie.
Vergelijkbare termen
Energie-index
Gebruikte bronnen: