Druipkant
Definitie
Een druipkant is een horizontale richel of overstekende rand aan de onderzijde van een bouwelement, zoals een dakrand of vensterbank, die ervoor zorgt dat regenwater niet langs de gevel naar beneden loopt maar op een gecontroleerde manier afdruipt.
Omschrijving
Druipkanten worden vaak toegepast om waterschade en vervuiling van de gevel te voorkomen. Ze zijn meestal schuin of afgerond om het water effectief af te voeren. Materialen waaruit druipkanten vervaardigd kunnen worden, zijn onder andere beton, aluminium, kunststof of natuursteen. In de praktijk worden druipkanten vaak gecombineerd met waterkerende lagen en dakgoten om de waterafvoer rondom gebouwen te optimaliseren. Het regelmatig reinigen en controleren van druipkanten is essentieel voor een goede werking en duurzaamheid.
Vergelijkbare termen
Waterslag