Druipkant
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een druipkant is een overstekende rand aan de onderzijde van een bouwelement, zoals een dakrand of vensterbank, bedoeld om regenwater gecontroleerd te laten afdruipen en zo de gevel te beschermen tegen water en vervuiling.
Omschrijving
Druipkanten zijn horizontale of licht hellende profielen die ervoor zorgen dat water niet direct langs de gevel naar beneden loopt, maar er afstand van neemt en naar beneden druppelt. Ze worden toegepast bij diverse bouwelementen waar waterafvoer belangrijk is, zoals dakranden, vensterbanken en muurafdekkingen. Een goed gevormde druipkant, eventueel met een kraalrand of platte band, helpt om waterschade en aanslag op de gevel te voorkomen.
Toepassing en materialen
Druipkanten worden toegepast om hemelwater op gecontroleerde wijze af te voeren, bijvoorbeeld bij dakranden van platte daken, afdekkingen van muurranden, en bij de dakvoet van rieten daken om water bij deuropeningen af te vangen. Ze kunnen worden vervaardigd uit diverse materialen, waaronder metaal zoals aluminium, zink, koper of verzinkt staal, maar ook kunststof of natuursteen wordt gebruikt. Bij metalen druipkanten is het van belang rekening te houden met uitzetting bij temperatuurwisselingen en het voorkomen van aantasting door contact met andere materialen, zoals sommige houtsoorten of bouwstoffen als kalk en cement.
Vergelijkbare termen
Waterslag
Gebruikte bronnen: