Droogmiddel
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een droogmiddel is een hygroscopische stof die wordt gebruikt om vocht aan de omgeving te onttrekken of om de droging van materialen te versnellen.
Omschrijving
In de bouw worden droogmiddelen toegepast om vochtproblemen te voorkomen of te verhelpen. Ze kunnen onder meer worden gebruikt in dubbelglas om condensatie in de spouw te voorkomen of als toevoeging aan bijvoorbeeld verf om de droging te bevorderen. Ook in bouwdrogers, machines voor het ontvochtigen van bouwplaatsen, wordt soms gebruik gemaakt van droogmiddelen zoals silicagel.
Toepassingen en soorten
Droogmiddelen kennen diverse toepassingen in de bouw. Naast het gebruik in dubbelglas en verf, kunnen ze ook worden ingezet om woonruimtes te drogen, als stofbinder op onverharde wegen of als antivries en hardingsversneller in beton (hoewel het gebruik van calciumchloride als hardingsversneller in beton in sommige gevallen verboden is vanwege corrosiegevaar voor wapening). Voorbeelden van droogmiddelen zijn silicagel en calciumchloride.
Werking in dubbelglas
In dubbelglas bevindt zich in de afstandhouder, de metalen buis tussen de glasplaten, vaak een droogmiddel zoals moleculairzeef of silicagel. Dit droogmiddel absorbeert eventuele waterdamp in de spouw, waardoor condensatie aan de binnenzijde van de ruit wordt voorkomen. Wanneer het droogmiddel verzadigd is, kan de ruit als 'lek' worden beschouwd en zal deze beslaan.
Gebruikte bronnen: