Donjon
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een donjon is een versterkte, vaak zware toren die in de middeleeuwen als woonverblijf voor de adel of als middelpunt van een kasteel werd gebouwd.
Omschrijving
De donjon fungeerde niet alleen als woning, maar ook als laatste vluchtplaats bij gevaar. Oorspronkelijk konden donjons van hout zijn, maar later werden ze meestal uit steen of baksteen opgetrokken met dikke muren en smalle vensters voor betere verdediging. Soms werd een donjon op een kunstmatige heuvel (motte) gebouwd om een beter zicht te hebben, de verdediging te verbeteren en als statussymbool te dienen. Hoewel ze als woonplek konden dienen, waren ze door de beperkte ruimte per verdieping en dikke muren vaak minder comfortabel voor dagelijks leven dan andere gebouwen in een kasteelcomplex.
Functie en Plaats in Kasteel
Een donjon kon alle functies van een kasteel in één gebouw omvatten. Later in de middeleeuwen werd de donjon vaker een onderdeel van een groter kasteelcomplex en had dan voornamelijk een functie als vluchttoren. De donjon was vaak een op zichzelf staande toren, los van andere gebouwen op het terrein. De hoofdingang bevond zich vaak op de eerste verdieping en was bereikbaar via een houten trap, wat diende als verdedigingsmechanisme.
Etymologie
De term 'donjon' is afkomstig van het middeleeuws Latijnse woord 'domnionus', wat 'hoofdtoren' betekent. Dit is waarschijnlijk afgeleid van het Latijnse 'dominus', wat 'heer' betekent, wat de link naar de bewoner van de toren aangeeft. Een andere herleiding is van het Latijnse 'dominium' wat 'heerschappij' inhoudt.
Vergelijkbare termen
Keep
Gebruikte bronnen: