Dodenhuisje
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een dodenhuisje kan verschillende betekenissen hebben, waaronder een ruimte of gebouw voor het tijdelijk bewaren van overledenen, vaak met name die aan besmettelijke ziekten leden, of een configuratie van palen rond een graf uit de Bronstijd, dan wel een dakvormige constructie op een vers graf.
Omschrijving
Historisch gezien dienden dodenhuisjes, ook wel lijkenhuisjes genoemd, op begraafplaatsen om lichamen van mensen die aan besmettelijke ziekten waren overleden apart te bewaren om verspreiding te voorkomen. De Wet op de Besmettelijke Ziekten van 1872 verplichtte begraafplaatsen in Nederland tot het bouwen van dergelijke huisjes. Ook de angst voor schijndood speelde een rol; schijndodenhuisjes werden gebruikt om er zeker van te zijn dat iemand daadwerkelijk overleden was, soms met ingenieuze alarmsystemen. Deze huisjes werden vaak voor minstens 36 uur gebruikt voor opbaring. Tegenwoordig fungeren veel van deze historische bouwwerken als opslag of zijn ze monumenten. Daarnaast wordt de term 'dodenhuisje' in de archeologie gebruikt voor een structuur van palen rondom graven uit de Bronstijd. Een andere betekenis is een dakvormige constructie die na de begrafenis op een vers graf wordt geplaatst, soms met bloemen erop, en die blijft staan totdat de grafsteen wordt geplaatst.
Vergelijkbare termen
Lijkenhuisje
Gebruikte bronnen: