Diagonaal
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een diagonaal is een schuin geplaatst constructiedeel dat dient om een constructie, zoals een raamwerk of vakwerk, stabiel en stijf te maken door horizontale krachten op te vangen en af te dragen.
Omschrijving
In de bouw worden diagonalen gebruikt om de stabiliteit van diverse constructies te verbeteren. Ze vangen horizontale belastingen op, zoals windkracht, en dragen deze over naar de verticale dragende delen van de constructie. Dit principe wordt toegepast in bijvoorbeeld gevelsteigers, vakwerkconstructies en bij het leggen van bestrating. Door diagonalen toe te passen, wordt voorkomen dat een constructie vervormt of instabiel wordt onder invloed van deze krachten. Afhankelijk van het ontwerp en het materiaal kunnen diagonalen zowel trek- als drukbelasting opnemen.
Toepassingen en soorten
Diagonalen worden in verschillende vormen en constructies toegepast. In steigerbouw zorgen diagonalen voor stabiliteit in verticale en horizontale vlakken van de steigerconstructie. Ze kunnen aangebracht worden in de hoekvakken of in ieder vijfde vak verticaal boven elkaar. In vakwerkconstructies, zoals bij bruggen of daken, vormen diagonalen samen met horizontale en verticale elementen stabiele driehoeken. Een ander voorbeeld is het diagonaalverband bij bestrating, waarbij de stenen in een hoek van 45 graden ten opzichte van de rijrichting worden gelegd om verschuiving van de straatlaag tegen te gaan. Stabiliteitsverbanden in gebouwen, vaak ook windverbanden genoemd, maken gebruik van diagonale trek- of drukstangen om horizontale belastingen zoals wind naar de fundering over te brengen.
Vergelijkbare termen
Truss
Gebruikte bronnen: