Calciumchloride
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Calciumchloride (CaCl₂) is een anorganische zoutverbinding die in de bouw onder meer wordt gebruikt als hulpstof om de hydratatiereactie van cement te versnellen.
Omschrijving
Calciumchloride versnelt de uitharding van beton, wat voordelig kan zijn bij lagere temperaturen om de vordering van bouwprojecten te handhaven. Het toevoegen van calciumchloride kan er echter toe leiden dat de hydratatiewarmte sneller vrijkomt, wat het risico op scheurvorming vergroot. Bovendien kan het de eindsterkte van het beton verlagen. In Nederland is het gebruik van calciumchloride in gewapend beton niet meer toegestaan vanwege het risico op corrosie van de wapening.
Toepassing en risico's in beton
Vroeger werd calciumchloride soms in grotere hoeveelheden toegevoegd aan beton om het verhardingsproces te versnellen, bijvoorbeeld om prefab betonelementen sneller uit de mal te kunnen halen. Een te hoge dosering of ongelijke menging kon echter leiden tot chloride-geïnitieerde wapeningscorrosie, ook wel bekend als betonrot. Dit tast de wapening aan en kan de constructieve veiligheid van het element in gevaar brengen. Vanwege dit risico mag calciumchloride in Nederland alleen nog worden toegepast in ongewapend beton.
Hygroscopische eigenschap
Calciumchloride is sterk hygroscopisch, wat betekent dat het water uit de omgeving aantrekt. Deze eigenschap wordt buiten de bouwkunde benut in bijvoorbeeld vochtvreters en als dooikorrel bij gladheidbestrijding. In beton kan de hygroscopische aard van chloride bijdragen aan het ontstaan van corrosie doordat het vocht aantrekt in de buurt van de wapening.
Gebruikte bronnen: