CO2-heffing
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een CO2-heffing is een nationale belasting die wordt geheven op de uitstoot van koolstofdioxide (CO2) door specifieke industriële bedrijven in Nederland, met als doel deze uitstoot te verminderen en de nationale klimaatdoelen te behalen.
Omschrijving
De CO2-heffing is in Nederland ingevoerd op 1 januari 2021 en loopt tot en met 31 december 2030. Deze heffing is bedoeld om de industrie te stimuleren te investeren in verduurzaming en zo de uitstoot van broeikasgassen te verminderen, conform de afspraken in het Klimaatakkoord. Het geld dat met de heffing wordt opgehaald, is een bedrag per ton uitgestoten CO2. De hoogte van dit bedrag wordt jaarlijks door de overheid vastgesteld en stijgt tot 2030. De Nederlandse Emissieautoriteit (NEa) is verantwoordelijk voor de uitvoering en inning van de CO2-heffing.
Toepassingsgebied en vrijstellingen
De CO2-heffing geldt voornamelijk voor grote industriële bedrijven die ook onder het Europese emissiehandelssysteem (EU ETS) vallen, afvalverbrandingsinstallaties en bedrijven met hoge lachgasuitstoot. Emissies gerelateerd aan elektriciteitsopwekking en stadsverwarming vallen hier doorgaans niet onder. Om bedrijven tijd te geven hun processen aan te passen, is er voor een deel van de uitstoot vrijstelling via dispensatierechten. De hoeveelheid vrijgestelde uitstoot neemt jaarlijks af om de reductiedoelstellingen te halen.
Relatie met EU ETS
De nationale CO2-heffing komt bovenop de prijs voor emissierechten in het Europese emissiehandelssysteem (EU ETS). Waar deelnemers in het EU ETS voor elke ton CO2 een emissierecht moeten inleveren, bleek dit systeem alleen onvoldoende om de nationale klimaatdoelen te bereiken. De Nederlandse heffing is ingevoerd als aanvullende maatregel. De hoogte van de nationale heffing is gekoppeld aan de ETS-prijs: stijgt de ETS-prijs, dan daalt de nationale heffing, en andersom.
Gebruikte bronnen: