Burcht
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een burcht is een versterkt gebouw, vaak uit de middeleeuwen, dat diende als woonplaats voor een edelman en zijn familie en tevens als verdedigingswerk.
Omschrijving
Burchten werden in de middeleeuwen gebouwd als versterkte residenties voor adellijke families. Ze waren strategisch gelegen, vaak op natuurlijke hoogten of omgeven door water, om verdediging te vergemakkelijken. Kenmerkend zijn de dikke muren, torens met kantelen en schietgaten, en soms een slotgracht. Naast woonfunctie hadden burchten ook militaire en administratieve functies, en konden ze dienen als toevluchtsoord. Het woord 'burcht' is afgeleid van 'burg', wat oorspronkelijk 'versterkte nederzetting' betekende.
Kenmerken en typen
Burchten zijn er in verschillende groottes en uitvoeringen. Kleinere burchten, zoals donjons, waren voornamelijk woontorens met meerdere verdiepingen die als verdediging dienden. Grotere burchten van koningen of belangrijke heren konden dienen als militaire bases en administratieve centra. Verdedigingselementen zoals grachten, aarden wallen en zware stenen muren waren gebruikelijk. Er werden verschillende typen burchten onderscheiden, waaronder waterburchten (omgeven door water) en hoogteburchten (gebouwd op verhoogde locaties). De toegang kon vaak worden afgesloten met een valbrug.
Burcht als dierenverblijf
Naast de bouwkundige betekenis wordt het woord 'burcht' ook gebruikt voor een uitgebreid ondergronds gangenstelsel van bepaalde diersoorten, zoals dassen en vossen. Een dassenburcht kan vele ingangen en een complex netwerk van gangen en kamers hebben, soms verspreid over meerdere etages.
Vergelijkbare termen
Kasteel
Gebruikte bronnen: