Buitenruimte
Laatst bijgewerkt: 27-12-2025
Definitie
Een buitenruimte is een bij een gebouw behorende overdekte of onoverdekte constructie of een open ruimte die zich buiten een gebouw bevindt, bedoeld voor buitenactiviteiten en recreatie, en die niet tot het bruto vloeroppervlak (BVO) wordt gerekend.
Omschrijving
Buitenruimtes zijn essentiële onderdelen van zowel woon- als commerciële gebouwen, omdat ze extra leefruimte creëren en bijdragen aan het welzijn en de levenskwaliteit van gebruikers. Ze kunnen variëren in vorm en functie en zijn direct verbonden aan een gebouw of bevinden zich in de directe omgeving. Voorbeelden van gebouwgebonden buitenruimtes zijn balkons, loggia's, galerijen, dakterrassen en vluchttrappen. Daarnaast vallen tuinen, stadstuinen en binnenplaatsen ook onder de bredere definitie van buitenruimte.
Soorten en Toepassingen
Buitenruimtes kunnen diverse vormen aannemen, elk met specifieke toepassingen. Veelvoorkomende typen zijn: balkons, die aan de gevel bevestigd zijn en vaak ruimte bieden voor enkele zitmeubels; terrassen, verhoogde platforms grenzend aan de woning, ideaal voor zit- en eetgelegenheden; dakterrassen, gelegen op het dak van een gebouw, die uitzicht en privacy kunnen bieden; en loggia's en serres, die deels of geheel omsloten zijn en ook in koudere maanden van het buitenlicht laten genieten. Deze gebouwgebonden buitenruimtes zijn belangrijk voor modern woongenot, vooral wanneer een eigen tuin niet mogelijk is. De materiaalkeuze, zoals metselwerk, beton, glas of hout, draagt bij aan de sfeer en uitstraling van de buitenruimte.
Regelgeving (BBL)
Volgens het Besluit Bouwwerken Leefomgeving (BBL) gelden specifieke eisen voor buitenruimtes bij woonfuncties. Een niet-gemeenschappelijke buitenruimte moet direct toegankelijk zijn vanuit een niet-gemeenschappelijk verblijfsgebied van de woning, minimaal 4 m² groot zijn en een breedte van ten minste 1,5 meter hebben. Deze mag niet tevens als gemeenschappelijke verkeersruimte dienen. Voor woningen met een gebruiksoppervlakte van 50 m² of minder is een gemeenschappelijke buitenruimte toegestaan. Deze moet dan direct toegankelijk zijn vanuit de woning of een gemeenschappelijke ruimte, een oppervlakte hebben van minimaal 1 m² per woning (met een minimum van 4 m²) en een breedte van ten minste 1,3 meter. Uitzonderingen op de directe toegankelijkheidseis gelden voor studentenhuisvesting en asielzoekerscentra, hoewel een buitenruimte ook daar wordt aanbevolen voor wooncomfort.
Gebruikte bronnen: