Buigkrachten
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Buigkrachten zijn interne krachten in een constructiedeel die optreden als gevolg van een buigend moment, wat resulteert in trek- en drukspanningen binnen het materiaal.
Omschrijving
Wanneer een bouwelement, zoals een balk of plaat, wordt blootgesteld aan een buigend moment, ontstaan er buigkrachten. Deze krachten veroorzaken interne spanningen: aan de ene zijde van het element treedt trekspanning op (het materiaal wordt uitgerekt), terwijl aan de andere zijde drukspanning optreedt (het materiaal wordt samengedrukt). Tussen deze trek- en drukzones bevindt zich de neutrale lijn, waar geen normaalspanning als gevolg van buiging heerst. De grootte van de buigkrachten en de resulterende spanningen zijn afhankelijk van het toegepaste buigmoment en de vorm en het materiaal van de dwarsdoorsnede van het element. Om buigkrachten veilig op te vangen, moeten constructiedelen voldoende sterkte en stijfheid bezitten.
Buigmoment
Een buigmoment ontstaat wanneer een kracht op enige afstand van een referentiepunt wordt uitgeoefend, waardoor een buigend effect optreedt. Het wordt uitgedrukt in kracht maal afstand (bijvoorbeeld Newtonmeter, Nm). In de constructieleer is het buigmoment een belangrijke factor bij het berekenen van de krachten en spanningen in constructiedelen.
Toepassing in de Bouwkunde
Buigkrachten spelen een cruciale rol bij het ontwerp en de analyse van diverse constructies, zoals balken, vloeren en platen, die veelvuldig op buiging worden belast. Het correct berekenen en opvangen van buigkrachten is essentieel om doorbuiging, vervorming en potentieel bezwijken van de constructie te voorkomen. Materialen zoals beton hebben een goede druksterkte maar een lage treksterkte, waardoor bij betonnen constructies die op buiging worden belast, vaak wapening wordt toegepast om de trekkrachten op te nemen.
Vergelijkbare termen
Buigmoment
Gebruikte bronnen: