Brikkenbeton
Laatst bijgewerkt: 24-12-2025
Definitie
Brikkenbeton is een ongewapende betonsoort die hoofdzakelijk bestaat uit tras en kalk, waarbij gebroken baksteenpuin of soms natuursteenbrokken als toeslagmateriaal dienen.
Omschrijving
Deze historische betonsoort onderscheidt zich van modern cementgebonden beton door de specifieke samenstelling van bindmiddelen en aggregaten. Het werd voornamelijk toegepast in de 19e eeuw, met name voor de bouw van verdedigingswerken zoals kazematten en als fundering voor grotere gebouwen in Nederland. Brikkenbeton kan ook nog worden toegepast bij restauratiewerkzaamheden aan historische structuren.
Samenstelling en Kenmerken
De primaire componenten van brikkenbeton omvatten tras (gemalen tufsteen), kalk en gebroken baksteenpuin als aggregaat. Soms werd ook gebroken natuursteen als toeslagmateriaal gebruikt. De term 'brik' in brikkenbeton verwijst naar de oude benaming voor baksteen. Als ongewapende betonsoort heeft brikkenbeton specifieke eigenschappen die aansluiten bij de bouwmethoden en materialen van zijn tijd.
Gebruikte bronnen: