Bodemtype
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een bodemtype is een classificatie-eenheid van de bodem die wordt bepaald door de specifieke opbouw en kenmerken van de bodemlagen op een locatie.
Omschrijving
De classificatie van een bodem als een bepaald bodemtype is gebaseerd op diverse factoren, waaronder de ontstaanswijze van het gebied, geologische invloeden, hoogteligging en grondwaterstanden. Ook de consistentie (stevigheid), compactheid, korrelgrootte en doorlatendheid van de grond spelen een belangrijke rol bij het bepalen van het bodemtype. In Nederland onderscheidt men verschillende hoofdgrondsoorten zoals zand, veen, klei, leem en zavel, die elk eigen eigenschappen hebben. De eigenschappen van het bodemtype zijn essentieel voor civieltechnische toepassingen zoals woningbouw, wegenbouw en waterbouw. Kennis van bodemtypen helpt bij gebiedsinrichting en het voorkomen van problemen.
Grondsoorten en Eigenschappen
Verschillende grondsoorten hebben uiteenlopende eigenschappen die hun geschiktheid voor diverse toepassingen bepalen. Zandgrond, bestaande uit relatief grote korrels, is over het algemeen goed waterdoorlatend en minder samendrukbaar, waardoor het geschikt kan zijn als bouwgrond. Kleigrond bestaat uit fijne deeltjes, is vaak slecht waterdoorlatend en meer samendrukbaar dan zand. Veengrond, gevormd uit plantenresten, is doorgaans zeer samendrukbaar en kan aanzienlijke zetting vertonen. Leemgrond zit qua eigenschappen tussen zand en klei in en is goed vochtvasthoudend en voedselrijk. Zavel is een lichtere kleigrond met een lager lutumgehalte dan zware klei. De korrelgrootteverdeling, het percentage organische stof en het leemgehalte zijn bepalend voor de textuurklasse van de bodem en daarmee voor de grondsoort.
Bodemtypen in de Bouw
In de bouw is kennis van het bodemtype cruciaal voor onder andere het ontwerp en de aanleg van funderingen. De draagkracht van de bodem, het vermogen van de ondergrond om gewicht te dragen zonder overmatige zetting, hangt sterk af van het bodemtype en de grondwaterstand. Slappe bodems zoals klei en veen zijn gevoeliger voor zetting en vereisen vaak kostbaardere funderingstechnieken, zoals heipalen die tot in een draagkrachtige zandlaag reiken. Bodemonderzoek, zoals sonderen, wordt uitgevoerd om de eigenschappen en draagkracht van de aanwezige grondlagen vast te stellen. Dit onderzoek is een essentiële eerste stap bij bouwprojecten om problemen en onnodige kosten te voorkomen.
Vergelijkbare termen
Grondsoorten
Gebruikte bronnen: