Blindvermogen
Definitie
Blindvermogen is het deel van het elektrisch vermogen in een wisselstroomcircuit dat niet daadwerkelijk nuttig werk verricht, maar wel nodig is voor het opwekken van magnetische velden in bijvoorbeeld motoren en transformatoren.
Omschrijving
Blindvermogen ontstaat door faseverschuiving tussen spanning en stroom in wisselstroomcircuits, veroorzaakt door inductieve of capacitieve belastingen. Het wordt uitgedrukt in volt-ampere reactief (VAR) en is essentieel voor het functioneren van elektrische apparaten zoals elektromotoren, transformatoren en spoelen. Hoewel het geen nuttig werk verricht, is het nodig om de magnetische velden te genereren die deze apparaten laten werken.In de praktijk leidt blindvermogen tot inefficiënties in het elektriciteitsnet, omdat het extra belasting veroorzaakt op kabels en transformatoren zonder dat er energie wordt omgezet in nuttige arbeid. Om dit te compenseren, wordt vaak gebruikgemaakt van power factor correction (PFC), waarbij condensatoren of spoelen worden toegevoegd om de faseverschuiving te minimaliseren en het blindvermogen te verminderen.Blindvermogen kan problemen veroorzaken zoals overbelasting van elektrische installaties, hogere energiekosten en verminderde efficiëntie van het elektriciteitsnet. Het is daarom een belangrijk aandachtspunt bij het ontwerpen en onderhouden van elektrische systemen in gebouwen en industriële installaties.