Blindanker
Laatst bijgewerkt: 27-12-2025
Definitie
Een blindanker is een bouwkundig anker waarvan het buitenste, zichtbare deel (de schieter of sleutel) onzichtbaar in een dikke muur of spouwmuur is weggewerkt, waardoor het niet vanaf de buitenzijde van het gebouw te zien is.
Omschrijving
Blindankers, vaak ook aangeduid als haakankers wanneer ze blind zijn toegepast, dienen om de stabiliteit van een gebouw te waarborgen door dragende elementen zoals verdiepingsbalklagen of dakconstructies stevig aan de gevel of muren te verbinden. Ze worden veelal gebruikt in oudere woningen en gebouwen. Het onzichtbare karakter van het anker kan echter een nadeel zijn; als het metalen anker, meestal van ijzer of staal, na verloop van tijd roest, neemt het volume toe. Deze volumetoename kan leiden tot spanningen in het omliggende metselwerk, wat zich uit in scheuren of opbollingen in de gevel.
Onderhoud en Restauratie
Bij schade door roestvorming aan blindankers is restauratie noodzakelijk. Het proces omvat het zorgvuldig vrijhakken van het metselwerk rondom het anker om het bloot te leggen. Vervolgens wordt alle loszittende roest mechanisch verwijderd, bijvoorbeeld met een staalborstel of dremel. Daarna wordt het anker geconserveerd door het te behandelen met een corrosiewerende laag, zoals Paratollak of vetband. Vetband is waterafstotend en voorkomt direct contact met mortel, waardoor verdere roestvorming wordt tegengegaan en schade aan het omliggende metselwerk op termijn wordt vermeden. Na conservering wordt het metselwerk hersteld.
Gebruikte bronnen: