Biomimicry
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Biomimicry, ook wel biomimetica genoemd, is een ontwerpmethode die technieken en processen uit de natuur nabootst om innovatieve en duurzame oplossingen te creëren voor menselijke uitdagingen.
Omschrijving
Bij biomimicry wordt gekeken naar de oplossingen die de natuur, na miljarden jaren evolutie, heeft ontwikkeld voor diverse uitdagingen. Het omvat het bestuderen van ecosystemen, organismen en natuurlijke processen om te leren van hun efficiëntie en duurzaamheid. Deze kennis wordt vervolgens toegepast in diverse gebieden, waaronder de bouw, om ontwerpen, materialen en systemen te optimaliseren. Het doel is om oplossingen te vinden die passen binnen de context van de aarde en ondersteunend zijn voor het leven, met efficiënt gebruik van energie en materialen en zonder afval. Biomimicry kan leiden tot een andere manier van ontwerpen in de architectuur, het gebruik van andere bouwmaterialen en zelfs het veranderen van de vorm van gebouwen.
Toepassingen in de bouw
In de bouw wordt biomimicry toegepast voor onder andere energiezuinige gebouwen, de ontwikkeling van materialen met specifieke eigenschappen en constructies geïnspireerd op natuurlijke vormen. Een bekend voorbeeld is het Eastgate Centre in Zimbabwe, waarvan het ventilatiesysteem is gebaseerd op de werking van termietenheuvels, wat resulteert in een aanzienlijke energiebesparing voor koeling. Ook de Swiss Tower in Londen, geïnspireerd op het Venusmandje, maakt gebruik van een centrale kern voor ventilatie en licht, wat het energieverbruik vermindert. Daarnaast zijn er voorbeelden van zelfreinigend beton, geïnspireerd op zelfreinigende planten, en het gebruik van structuren zoals geodetische koepels en boomstructuren in gebouwen. Daktuinen worden ook gezien als een voorbeeld van biomimetica in de architectuur, omdat ze bijdragen aan biodiversiteit in stedelijke gebieden.
Biomimicry en duurzaamheid
Biomimicry draagt bij aan duurzaam bouwen door te leren van de natuurlijke principes van efficiëntie, minimalisering van afval en het gebruik van hernieuwbare bronnen. Het wordt gezien als een benadering binnen duurzaam ontwerpen die principes volgt in plaats van stilistische codes. Biomimicry en regeneratief bouwen vullen elkaar aan: biomimicry biedt inspiratie voor ontwerpen in harmonie met de natuur, terwijl regeneratief bouwen zorgt voor de daadwerkelijke bijdrage aan de regeneratie van de omgeving. Circulair bouwen kan worden beschouwd als een duurzaamheidscriterium dat binnen het bredere raamwerk van biomimicry past. Het toepassen van biomimicry kan echter uitdagingen met zich meebrengen, zoals het vertalen van complexe biologische processen naar praktische en schaalbare bouwtoepassingen en het overbruggen van de kloof tussen theoretische biologie en de bouwpraktijk door het gebruik van wetenschappelijk jargon.
Gebruikte bronnen: