Biologische architectuur
Laatst bijgewerkt: 27-12-2025
Definitie
Biologische architectuur is een benadering van bouwen die streeft naar de integratie van biologische principes om gebouwen te creëren met minimale negatieve effecten op menselijke gezondheid en het milieu.
Omschrijving
Deze bouwkundige filosofie omvat het gehele bouwproces, van materiaalkeuze tot constructie, gebruik en hergebruik, waarbij de ecologische impact van cruciaal belang is. De nadruk ligt op de toepassing van natuurlijke, hernieuwbare en biobased materialen die bijdragen aan een gezond binnenklimaat en een lage CO2-voetafdruk. Door de kennis van natuurlijke systemen en processen te benutten, worden gebouwen ontworpen die harmonieus opgaan in hun omgeving, energiezuinig zijn en de principes van een circulaire economie ondersteunen.
Principes en Materialen
Biologische architectuur omvat principes zoals CO2-opslag in materialen, een lage 'embodied energy' en het bevorderen van een dampopen constructie voor een gezond leefklimaat. Veelgebruikte materialen zijn onder andere hout, vlas, hennep, leem, stro, riet en bamboe, die worden gekozen om hun hernieuwbaarheid, vochtregulerende eigenschappen en positieve invloed op de luchtkwaliteit. Deze aanpak kan ook biomimetische elementen integreren, waarbij functionaliteit of vormen uit de natuur worden nagebootst, of biophilic design principes toepassen om de verbinding tussen mens en natuur in de gebouwde omgeving te versterken en het welzijn te verbeteren.
Gebruikte bronnen: