Bewoonbare oppervlakte

---

Definitie

De bewoonbare oppervlakte is het totale vloeroppervlak van een gebouw dat daadwerkelijk bruikbaar is voor bewoning, exclusief technische ruimtes, trappenhuizen en andere niet-bewoonbare delen.

Omschrijving

De bewoonbare oppervlakte wordt berekend op basis van de binnenmaten van een ruimte, gemeten vanaf de afgewerkte binnenwand. Het omvat alle ruimtes die functioneel zijn voor bewoning, zoals woonkamers, slaapkamers, keukens en badkamers. Technische ruimtes zoals meterkasten, bergingen en trappenhuizen worden hierbij niet meegerekend.In de praktijk wordt de bewoonbare oppervlakte vaak gebruikt bij het bepalen van de waarde van een woning, het verstrekken van hypotheken en het opstellen van bouwplannen. Het is een belangrijk criterium in bouwregelgeving en normen, zoals de NEN 2580, die richtlijnen geeft voor het meten en berekenen van oppervlakten in gebouwen.Onderhoud en duurzaamheidsaspecten spelen een indirecte rol, omdat een efficiënte indeling van de bewoonbare oppervlakte kan bijdragen aan energiebesparing en comfort. Problemen kunnen ontstaan bij onduidelijke definities of incorrecte metingen, wat kan leiden tot geschillen tussen partijen.

Vergelijkbare termen

Bruto vloeroppervlakte