Bewegingsoplegging
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een bewegingsoplegging is een constructiedeel dat horizontale verschuiving en/of rotatie tussen bouwdelen mogelijk maakt, terwijl verticale krachten worden overgedragen.
Omschrijving
Bewegingsopleggingen worden toegepast in constructies zoals bruggen, viaducten en grotere gebouwen om spanningen in de constructie te verminderen die ontstaan door bewegingen. Deze bewegingen kunnen diverse oorzaken hebben, waaronder temperatuurschommelingen (uitzetting en krimp), krimp door uitdroging van materialen (zoals beton), windbelasting, seismische activiteit (aardbevingen) of zettingen in de ondergrond. Zonder een bewegingsoplegging zouden deze bewegingen leiden tot ontoelaatbare spanningen en potentiële schade aan de constructie. Door gecontroleerde beweging toe te staan, wordt de levensduur van het bouwwerk verlengd en de veiligheid gewaarborgd.
Typen bewegingsopleggingen
Er zijn diverse typen bewegingsopleggingen, afhankelijk van de benodigde functionaliteit en de specifieke toepassing. Stalen opleggingen worden vaak gebruikt bij zware belastingen en grote overspanningen. Elastomeeropleggingen, vaak gemaakt van rubber eventueel versterkt met staalplaten (neopreen opleggingen), maken beperkte rotatie en translatie mogelijk en worden veel toegepast. Potopleggingen zijn weer een ander type dat bestaat uit een stalen pot gevuld met een rubberen schijf, afgedekt met een stalen zuiger, vaak voorzien van een PTFE-laag om wrijving te verminderen en zo verschuiving toe te staan.
Vergelijkbare termen
Bewegingsvoeg
Gebruikte bronnen: