Bevestigingsklem
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een bevestigingsklem is een mechanisch hulpmiddel dat wordt gebruikt om objecten stevig op hun plaats te houden door middel van drukkracht, vaak toegepast in diverse sectoren waaronder de bouw.
Omschrijving
Bevestigingsklemmen zijn ontworpen om te voorkomen dat materialen verschuiven of losraken. Ze worden gebruikt voor het vastklemmen van diverse objecten aan een oppervlak of constructie, zoals buizen, kabels of platen. Afhankelijk van de toepassing en de benodigde sterkte zijn bevestigingsklemmen verkrijgbaar in verschillende materialen, zoals metaal of kunststof. In de bouw- en constructiesector worden ze onder meer ingezet voor het tijdelijk vastzetten van onderdelen tijdens montagewerkzaamheden en het zekeren van ladingen in de transportsector. Er zijn diverse soorten klemmen, waaronder handklemmen, mechanische klemmen, hijsklemmen, pneumatische en hydraulische klemmen, buis-/kabelklemmen en klemmen voor materiaalbehandeling, elk met specifieke eigenschappen en toepassingen.
Toepassingen in de bouw
In de bouw worden bevestigingsklemmen breed ingezet. Voorbeelden zijn het bevestigen van buizen, leidingen, kabelgoten of andere cilindrische objecten aan wanden, plafonds of frames, vaak met behulp van U-beugels of U-klemmen. Ook bij de montage van tijdelijke of modulaire constructies, zoals steigers, worden flensklemmen gebruikt om staalbalken en kolommen te verbinden zonder te lassen of te boren. Bij holle wanden en lichte bouwconstructies worden bevestigingsproducten zoals ankers en pluggen gebruikt voor het bevestigen van onder andere lampen, relingen en kasten. Daarnaast zijn er specifieke klemmen voor het koppelen en zekeren van bouwhekken.
Vergelijkbare termen
Bandklem
Gebruikte bronnen: