Betegeling
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Betegeling is het bedekken van een oppervlak met tegels, die tegen elkaar aansluiten zonder te overlappen.
Omschrijving
Betegeling, ook wel tessellatie genoemd, omvat het proces van het bedekken van een vlak met tegels op een aansluitende manier. Dit wordt zowel in de bouwkunde toegepast, bijvoorbeeld voor vloeren, wanden en gevels, als in de kunst, zoals bij het werk van M.C. Escher. De term komt van het Latijnse 'tessella', wat klein kubusvormig stukje betekent en gebruikt werd voor mozaïeken. Tegels kunnen van diverse materialen zijn, zoals keramiek, natuursteen, glas of metaal, en zijn verkrijgbaar in verschillende formaten, kleuren en patronen.
Toepassing en techniek
Betegeling wordt vaak toegepast in ruimtes zoals badkamers en keukens, maar ook op vloeren, muren en gevels. Voor een succesvolle betegeling is een goede voorbereiding van de ondergrond essentieel. De ondergrond moet schoon, vlak en eventueel waterdicht zijn, met name in natte ruimtes zoals badkamers. Materialen zoals wedi- of Qboard bouwplaten kunnen hierbij helpen als geschikte ondergrond voor tegels in vochtige omstandigheden. Het aanbrengen van tegels gebeurt meestal met tegellijm, waarbij verschillende technieken bestaan zoals enkelzijdige verlijming (floating) en dubbelzijdige verlijming (buttering en floating), afhankelijk van onder andere het formaat en type tegel en de toepassing. Bij het betegelen van bestaande tegels is het belangrijk de staat van de ondergrond te controleren en deze indien nodig voor te behandelen met een primer voor een betere hechting. Na het plaatsen worden de voegen gevuld met voegmortel.
Vergelijkbare termen
Tegelwerk
Gebruikte bronnen: