Berlinerwand
Definitie
Een grondkerende constructie opgebouwd uit verticaal geplaatste stalen H- of I-profielen met daartussen houten, betonnen of stalen platen, toegepast bij bouwputten waar ruimte voor een talud ontbreekt en geen grondwaterkering nodig is.
Omschrijving
De berlinerwand, ook bekend als Berliner wand, is een flexibele en economische oplossing voor het ondersteunen van bouwputten in stedelijke gebieden of locaties met beperkte ruimte. De constructie bestaat uit stalen H- of I-profielen die verticaal in de grond worden geplaatst door middel van heien of trillen. Naarmate de ontgraving vordert, worden houten, betonnen of stalen platen tussen de flenzen van deze profielen aangebracht, waardoor een grondkerende wand ontstaat. Deze methode is met name geschikt voor situaties waarin geen grondwaterkering vereist is, aangezien de constructie niet waterdicht is. De berlinerwand wordt vaak toegepast bij tijdelijke bouwputten, maar kan ook dienen als permanente beschoeiing. Voordelen van deze techniek zijn onder meer de snelle en eenvoudige installatie, het hergebruik van materialen en de mogelijkheid om de constructie aan te passen aan specifieke omstandigheden van de bouwlocatie. Echter, bij diepere ontgravingen of in trillingsgevoelige omgevingen is voorzichtigheid geboden om grondontspanning en mogelijke verzakkingen van nabijgelegen structuren te voorkomen.
Vergelijkbare termen
Damwand