Bepalingsmethode
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een bepalingsmethode is een gestandaardiseerde procedure voor het uniform, controleerbaar en reproduceerbaar vaststellen van kenmerken, waarden of prestaties, zoals de milieuprestatie of constructieve veiligheid van bouwwerken of materialen.
Omschrijving
Bepalingsmethoden worden in de bouwsector gebruikt om ervoor te zorgen dat metingen en berekeningen op een consistente manier worden uitgevoerd, ongeacht wie ze uitvoert. Dit is essentieel voor kwaliteitsborging, het voldoen aan wet- en regelgeving (zoals het Bouwbesluit/Besluit bouwwerken leefomgeving) en het kunnen vergelijken van verschillende producten of ontwerpen. Ze zijn vaak vastgelegd in normen, zoals NEN- of EN-normen. Een belangrijk voorbeeld in Nederland is de Bepalingsmethode Milieuprestatie Bouwwerken, die de rekenmethodiek beschrijft voor het bepalen van de milieubelasting van gebouwen en GWW-werken over hun gehele levenscyclus.
Toepassingen
Bepalingsmethoden kennen diverse toepassingen in de bouw. Ze worden onder meer gebruikt voor het bepalen van de milieuprestatie van gebouwen (MPG) en GWW-werken (MKI) op basis van levenscyclusanalyses (LCA). Ook voor het vaststellen van de energieprestatie van gebouwen, bijvoorbeeld met de NTA 8800, worden bepalingsmethoden ingezet. Daarnaast zijn er bepalingsmethoden voor specifieke materiaaleigenschappen, zoals de consistentie van betonspecie met behulp van de schudmaat.
Normatieve basis
De basis voor veel bepalingsmethoden in de bouw ligt in Europese normen. Zo is de Bepalingsmethode Milieuprestatie Bouwwerken gebaseerd op de EN 15804. Ook voor het bepalen van constructieve veiligheid worden normen zoals de Eurocodes (NEN-EN 1990 serie) genoemd als bepalingsmethode in het Bouwbesluit. De NTA 8800 voor energieprestatie is opgesteld conform de nieuwste Europese normen (CEN-EPB).
Vergelijkbare termen
Meetmethode
Gebruikte bronnen: